چنین گفت فردوسی پاکزاد                  که رحمت بر آن تربت پاک باد/
که رستم یلی بود در سیستان             منش کرده ام رستم داستان/
ولیکن نفرمود دیوی بتر                           به نام گرانی بود هفت سر/
چه گردان و نام آوران جهان                   که رفتند یک یک به پیکار آن/
و هر کس که کوشید به خنجرش         جدا سازد از جسم او پیکرش/
نیفتاد هرگز سری از فراز                          کنارش سر تازه رویید باز/
گرانی نه دیو و نه افسانه است     که با ما چو همزاد و همخانه است/
گرانی است بی شک دیو هفت سر    که از او خمیده ست پشت بشر/
و فرمود کای مردمان جهان                       بدانید این نکته را بی گمان/
بر احوال آن مرد باید گریست              که دخلش بود نوزده خرج بیست!!!!!